فایروال فورتی گیت 200F یکی از پرکاربردترین فایروال های کمپانی فورتی نت بوده که برای سازمان های متوسط و بزرگ و همین طور شبکه های campus (شبکه های کامپیوتریِ متشکل از LAN که همگی در یک منطقه جغرافیایی قرار دارند) گزینه ای مناسب می باشد. این فایروال با برخورداری از قابلیت های NGFW قادر است اپلیکیشن های مختلف را در ترافیک شبکه شناسایی نموده و از شبکه در برابر انواع تهدیدات پیشرفته محافظت کند. مجموعه اطلاعات مبتنی بر تهدیدات که آزمایشگاه های فورتی گارد از سراسر دنیا جمع آورده کرده به سازمان ها کمک می کند تا تهدیدات شناخته شده را فورا و در لحظه شناسایی و مسدود کنند.
در مورد تهدیدات ناشناخته نیز، ساختار امنیتی هوش مصنوعی FortiSandbox به سازمان ها یاری رسانده تا آن ها را بدون کوچک ترین تاخیری مسدود نمایند.
به سازمان هایی که در جستجوی امنیت برای شبکه های خود هستند، توصیه می شود فایروال FortiGate 200F را به کار گیرند، زیرا این فایروال قادر به مقابله با انواع حملات بدافزاری، اکسپلویت ها و همچنین وب سایت های مخرب می باشد.
فایروال فورتی نت FortiGate FG-200F دارای 16 پورت گیگابیت اترنت، 8 پورت SFP، یک پورت USB، دو پورت 10 GE SFP+ FortiLink، دو پورت 10 GE SFP+ و یک پورت Console می باشد. لازم به ذکر است فایروال FortiGate 201F از یک حافظه داخلی SSD با ظرفیت 480 GB برخوردار است. این تجهیز امنیتی قادر به ارائه 5Gbps IPS throughput، 3.5 Gbps NGFW throughputو 3 Gbps threat protection می باشد.
فایروال فورتی گیت fg-200f در حوزه ایمن سازی Web Gatewayها قدرتمند عمل کرده و دسترسی به وب را در برابر انواع تهدیدات داخلی و خارجی و حتی برای ترافیک های رمزنگاری شده، ایمن می سازد. این فایروال با مسدود سازی و کنترل دسترسی به وب بر اساس "کاربران" و یا "گروهی از کاربران" در URL و دامنه، تجربیات مطلوبی رقم می زند. علاوه بر این درخواست های DNS در برابر دامنه های مخرب را مسدود نموده و با تهدیدات بدافزاری zero-day، مقابله می کند.
فایروال فورتی گیت fg-200f با ابعاد 44 x 432 x 342 میلی متر و وزن 4.5 kg و به صورت Ear Mount با ارتفاع 1RU به بازار تجهیزات شبکه عرضه می شود.
این تجهیز امنیتی از پرفورمنس بالایی برخوردار بوده و به طور کلی طراحی آن ها بر اساس استفاده از پردازنده های امنیتی هدفمند فورتی نت یا همان SPU می باشد تا بتوان بالاترین سطح عملکرد و محافظت در برابر انواع تهدیدات را با بالاترین سرعت ممکن ارائه داد.
فورتی گیت 200f در معتبرترین آزمایشگاه های جهان مورد بررسی قرار گرفته و گواهینامه های متعددی را به واسطه برخورداری از قابلیت بهترین اثربخشی امنیتی دریافت نموده است.
کارکردن با fortigate fg 200f و مدیریت آن بسیار ساده بوده و تنها از یک کنسول مدیریتی و از طریق یک محیط گرافیکی کاربرپسند قابل انجام است. همچنین پلتفرم ZTP را که برای زیرساخت های شبکه های بزرگ و توزیع شده مناسب می باشد را می توان بسیار سریع و ساده، پیاده نمود. این تجهیز از تانل های V.P*N خودکار و منعطف برخوردار بوده و تا بتوان پهنای باند را افزایش داد و مسیرهای WAN رمزنگاری شده را ایجاد نمود. مدیران شبکه می توانند با در اختیار داشتن چک لیست های از پیش تعیین شده، ساختار شبکه را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و به این ترتیب بهترین روش ها را برای بهبود کلی امنیت اتخاذ کنند.
این فایروال شبکه قادر است ترافیک های غیر مجاز و مخرب را با بهره گیری از بالاترین عملکرد بررسی ترافیک SSL مانند استاندارد TLS 1.3 و با استفاده از رمزنگاری های مجاز، مسدود کند و همچنین حملات پیچیده را با کمک اطلاعات مبتنی بر تهدیدات که همگی توسط آزمایشگاه های فورتی گارد، با تکنولوژی AI از سراسر جهان، گردآوری شده، شناسایی نموده و با آن ها مقابله کند.
کارشناسان فنی ما در مجموعه رسیس آماده پاسخگویی و ارائه مشاوره تخصصی به شما می باشند؛ و برای اطلاع از قیمت fortigate 200f با این شرکت تماس بگیرید.
بدافزار یا malware، نرم افزارهایی هستند که به منظور سرقت اطلاعات و یا آسیب رساندن به کامپیوتر و سیستم های نرم افزاری طراحی شده اند. آن هادر قالب های مختلف مانند ویروس، جاسوس افزار و باج افزار عرضه شده اند. مهاجمان سایبری از این ابزارها برای دستیابی به شبکه های سازمانی و تجهیزات موجود در آن استفاده می کنند تا اطلاعات مورد نظر خود را به دست آورده و یا به سیستم ها آسیب وارد کنند.
بدافزارها یا همان malicious softwareها انواع مختلفی دارند و می توانند برای شبکه های سازمانی و حتی کامپیوترهای شخصی بسیار خطرآفرین باشند. لذا رسیس اطلاعات کاملی در مورد آن ها ارائه داده و روش های مقابله را عنوان می کند.
از کجا بدانیم سیستم ما به بدافزار آلوده شده است؟ معمولا چنین سیستمی دارای علائم زیر می باشد:
ساده ترین تعریفی که از بدافزارها می توان ارائه داد “unwanted software” است و اولین بدافزار تاریخ با نام Elk Cloner شناخته شده که در سال 1982 از طریق فلاپی دیسک ها به سیستم های Apple II راه یافت. این بدافزار لزوما، عامل مخربی نبود؛ اما به هر حال موجب دسترسی غیر مجاز به سیستم قربانی می شد.
در دهه 1990، با توجه به اینکه Windows یک سیستم عامل محبوب در کامپیوترهای شخصی محسوب می شد، هکرها شروع به نوشتن کدهایی با استفاده از زبان macro کردند، زیرا توسط اکثر اپلیکیشن های Microsoft Word استفاده می شد.
بین سال های 2002 و 2007 همزمان با ظهور پیام رسان ها، مهاجمان شروع به توسعه worm هایی کردند که خود به خود تکثیر شده و از طریق AOL، MSN Messenger، AIM و Yahoo Messenger سیستم ها را آلوده می کردند.
معمولا پیام ارسالی، با جملات وسوسه انگیز، قربانیان را فریب می داد. و با کلیک کردن بر روی لینک، دانلود بدافزار بر روی سیستم آغاز می شد. در مرحله ی بعد، این بدافزار اقدام به ارسال لینک ها به تمامیِ افراد موجود در لیست مخاطبین می نمود.
ابزارهای تبلیغاتی مزاحم یا همان adwareها بین سال های 2005 تا 2009 ظاهر شدند و به عنوان نرم افزاری قانونی برای تبلیغ محصولات، مورد استفاده قرار می گرفتند. اما از آنجا که این ابزارها بیشتر با هدف گمراه کنندگی مورد استفاده قرار می گرفتند، توسعه دهندگان نرم افزارها، اقدام به شکایت از تولیدکنندگان adwareها به دلیل کلاهبرداری کردند؛ و دیگر از اکثر آن ها استفاده نشد. اما تبلیغات تمام صفحه و غیر قابل بسته شدن تا به امروز باقی مانده است.
شبکه های اجتماعی بین سال های 2007 تا 2009 از محبوبیت بسیاری برخوردار شدند. توسعه دهندگان بدافزارها نیز از Myspace، Twitter و Facebook برای انتشار لینک ها، اپلیکیشن ها و تبلیغات مخرب استفاده می کردند.
یکی از خطرناک ترین انواع بدافزار در سال 2013 پدیدار شد و آن چیزی نبود جز باج افزار! باج افزارها با استفاده از Trojanها گسترده شدند. لازم به ذکر است تروجان ها شامل بدافزارهایی هستند که در ظاهر نرم افزاری سودمند به نظر می رسند و هنوز هم به عنوان یکی از انواع اصلی حملات مورد استفاده قرار می گیرند.
در سال 2017، cryptojacking ظهور کرد که طی آن، هکرها از تجهیزات افراد مختلف استفاده می کنند تا رمزارز استخراج کنند. باج افزار، cryptojacking و adwareها هنوز هم در حوزه بدافزار رواج دارند و هیچ پیش بینی مبنی بر غیر فعال شدن و یا کاهش استفاده از آن ها در آینده نزدیک وجود ندارد.
بسیاری از افراد تصور می کنند تهدیدات مبتنی بر بدافزار، تنها لپ تاپ و کامپیوترهای رومیزی را هدف قرار می دهند، اما در حقیقت آن ها قادر هستند endpointهای مختلفی را آلوده کنند؛ Endpointهایی مانند تلفن ها، تلفن های همراه و سایر دستگاه های متصل به اینترنت. در ادامه به انواع مختلف بدافزار که ممکن است شبکه های آنلاین و یا تجهیزات متصل به آن را آلوده کند، خواهیم پرداخت.
ویروس ها یکی از شناخته شده ترین انواع بدافزارها می باشند. عملکرد یک ویروس کامپیوتری به این صورت است که کد مخرب خود را با یک clean code مرتبط ساخته و منتظر می ماند تا یک کاربر آن را اجرا کند. ویروس ها به سرعت و از طریق سیستم های مختلف گسترده می شوند و بر روی عملکرد آن ها تاثیر می گذارند. در ضمن فایل های وب سایت را از بین برده و از دسترسی کاربران به کامپیوترهای خود، جلوگیری به عمل می آورند. غالبا ویروس ها در یک فایل اجرایی پنهان می شوند.
Wormها یکی از رایج ترین انواع بدافزارها بوده که می توانند از طریق شبکه و با ایجاد کانکشن هایی از یک دستگاه به دستگاه دیگر منتقل شوند. بنابراین در صورت عدم توقف، به سرعت کل شبکه را آلوده می سازند.
نام Trojanها از اسب های تروا، که از اساطیر یونانی است گرفته شده است. تروجان ها در ظاهر نرم افزارهایی قانونی هستند، به همین دلیل توسط بسیاری از کاربران، تایید می شوند. سپس با ایجاد یک backdoor، اجازه دسترسی از راه دور به سایر بدافزارها را می دهند.
به طور کلی جاسوس افزارها، اقدام به ردیابی فعالیت هایی می کنند که کاربران بر روی سیستم های خود انجام می دهند. با اینکه هویت جاسوس افزارها به گونه ای است که به سیستم های کامپیوتری، آسیب نمی رساند اما هنوز هم با تعریف بدافزار، مطابقت دارد. Spywareها در قسمتی از کامپیوتر، پنهان شده و اطلاعات مورد نظر خود را بدون اطلاعِ کاربران، جمع آوری می کنند. این اطلاعات ممکن است شامل اطلاعات بسیار مهم مانند اطلاعات کارت های اعتباری و یا پسوردها باشد.
باج افزارها قادر به قفل کردن یک کامپیوتر و یا یک شبکه بوده و مانع از دسترسیِ قربانی به آن ها می شوند، مگر اینکه مبلغ تعیین شده به هکرها پرداخت شود. پس از پرداخت باج، پسورد اطلاعات در مورد نحوه بازپس گیری سیستم به قربانی داده می شود.
ابزارهای تبلیغاتی مزاحم باعث می شوند به هنگام استفاده از مرورگرهای وب، تبلیغات ناخواسته زیادی بر روی صفحه نمایش ظاهر شوند. Adwareها ظاهری معتبر داشته و با متصل شدن به یک اپلیکیشن دیگر، دسترسی مورد نیاز خود به سیستم را به دست می آورند.
به طور معمول روت کیت ها، امتیازات یک مدیر شبکه را در اختیار مهاجمان سایبری قرار می دهند. آن ها قادر هستند پنهان بمانند و به هکرها اجازه دهند به سیستم مورد نظر دست پیدا نموده و تغییراتی را ایجاد کنند.
یک keylogger، توانایی این را دارد که فعالیت های انجام شده توسط کاربر بر روی کیبورد را ضبط نموده و سپس آن ها را برای هکر ارسال کند. در مرحله بعد، مهاجم از این اطلاعات برای حدس پسورد، نام کاربری و اطلاعات کارت های اعتباری استفاده می کند.
شامل استفاده از کامپیوتر و یا سایر تجهیزات جهت استخراج ارزهای دیجیتال می گردد. در این روش، مهاجم سایبری از قدرت محاسباتی سیستم هدف برای حل معادلات پیچیده مورد نیاز جهت تولید ارزهای دیجیتال استفاده می کند.
این نرم افزار وانمود می کند قصد کمک به قربانی را دارد تا از ویروس ها و سایر بدافزارها خلاص شود. سپس آن ها را مجبور به نصب بدافزار مورد نظر و پرداخت مبلغ می کند.
ترس افزارها از مهندسی اجتماعی (social engineering) برای ترساندن کاربر استفاده می کنند تا تصور کند سیستم وی در برابر تهدیدات، آسیب پذیر است. با اینکه حقیقتا هیچ خطری شناسایی نشده است. در این روش مهاجم زمانی موفق می شود که کاربر، نرم افزار مخربی را خریداری نماید تا با “تهدید نمایشی” مقابله کند.
پس از کسب اطلاعات کافی در خصوص بدافزارها، نوبت به شناسایی آن ها می رسد. برای شناسایی بدافزارها توصیه می شود از یک سیستم intrusion prevention یا IPS، فایروال ها و سیستم های sandboxing استفاده شود. برخی از بدافزارها مانند باج افزار، با روشی که برای حمله دارد، خود را نشان می دهد، زیرا شروع به رمزنگاری فایل ها می کند.
از سوی دیگر، برخی از بدافزارها از تاکتیک های نامحسوس تری مانند نصب خود بر روی سیستم هدف استفاده می کنند تا دسترسی هکرها را ساده تر کنند. بهترین راه برای شناسایی این دسته از بدافزارها، استفاده از فیلترینگ ترافیک هایی است که می توانند نرم افزارهای مخرب را از طریق بررسی تهدیدات شناخته شده و یا الگوی رفتاری آن ها تشخیص دهند.
زمانی که یک بدافزار به سیستم های تجاری راه پیدا می کند، باید منتظر یک حمله بزرگ تر بود. اکثر کسب و کارها دارای دستگاه های متعددی هستند که به شبکه ی مرکزی متصل می گردند. حتی ممکن است یک سرور مرکزی به اشتراک گذاشته شود، مانند سروری که میزبان ایمیل ها و داده های سازمانی است. در صورتی که مهاجم بتواند از لایه های دفاعی یک سازمان عبور کند، قادر به گسترش بدافزار به تمامیِ دستگاه های متصل به شبکه خواهد بود.
دلیل دیگری که چرا مشاغل غالبا مورد هدف مجرمان سایبری قرار می گیرند، سودمند بودنِ آنها از نظر مالی است. به خصوص اگر، روش انتخابی، باج افزار باشد. مهاجمان به خوبی می دانند دقیقه به دقیقه برای سازمانی که عملکردش مختل شده، خسارات مالی به همراه خواهد داشت. در مورد حملات باج افزاری نیز یک سازمان ترجیح می دهد، مبلغ درخواستی را به مهاجم پرداخت کند، زیرا مبلغ آن کمتر از خسارات مالی وارده خواهد بود.
قطعا در سازمان های بزرگ تر، این تهدیدات افزایش خواهد یافت، زیرا سطح حملات نیز گسترش می یابد. با رشد یک سازمان، تعداد دستگاه ها، کاربران، سرورها و سایر نقاط ورودی برای بدافزار نیز افزایش می یابد.
همان طور که دنیای فناوری ها روز به روز در حال تکامل است، انواع حملات باج افزاری نیز دائما تغییر می کنند. بدون شک، داده ها، با ارزش ترین دارایی همه مشاغل محسوب می شوند و بدون در نظر گرفتن اقدامات امنیتی صحیح، خطر از دست رفتن اطلاعات، همواره در کمین است. امروزه همه ی کسب و کارها می بایست استراتژی های مناسبی برای محافظت در برابر حملات باج افزاری در نظر گرفته و آموزش های لازم را به کارمندان خود بدهند. در این مطلب به مصاحبه ای که با Aamir Lakhani، محقق امنیت فورتی گارد در مورد انواع حملات باج افزاری و همین طور برخی از بهترین راهکارهای امنیتی انجام شده می پردازیم.
مسئولیت های بنده به عنوان استراتژیست ارشد امنیتی در آزمایشگاه فورتی گارد فورتی نت شامل تحقیق و تفحص در خصوص جدیدترین تکنیک های حمله و حصول اطمینان از محافظت در برابر آن ها و همچنین دفاع در مقابل هر گونه حمله جدید می گردد.
برای اینکه بتوانم اثربخشی کارم را بهبود ببخشم، می بایست به شناخت کاملی از شبکه، مهندسی معکوس، شناسایی تهدیدات دیجیتالی و همچنین مقابله با تهدیدات سایبری برسم. مضاف بر این، باید در مورد اهداف مشتریان و تهدیداتی که ممکن است متوجه آن ها گردد، اطلاعات کسب کنم. مقوله امنیت بسیار گسترده است و باید سازمان ها را قادر به افزایش بهره وری شان کند، نه اینکه آن ها را از اهداف تجاری شان دور کند.
بنده به عنوان یکی از محققان ارشد فورتی گارد و با داشتن 22 سال سابقه در صنعت cybersecurity، همواره در کنار مشتریان مان هستم تا بتوانند بهترین گزینه ها را برای تامین امنیت سایبری بر اساس نیازهای منحصر به فرد خود برگزینند و به امنیتی منحصر به فرد دست یابند.
حملات مبتنی بر ransomware، انواع مختلفی دارند؛ اما به طور کلی می توان آن ها را به پنج دسته اصلی تقسیم نمود.
یکی از معروف ترین انواع حملات باج افزاری بوده که فایل های مختلف و داده های موجود در یک سیستم را رمزنگاری می کند و دسترسی به محتوای آلوده را غیر ممکن می کند. این نوع حمله ممکن است شامل locker نیز گردد.
بسیار به encryptorها شبیه هستند، اما دسترسی کاربر به سیستم ش را به طور کامل غیر ممکن می کنند. به طور کلی صفحه نمایش را تغییر می دهد و در موارد شدیدتر، شامل یک ساعت معکوس نیز می گردد تا قربانی را برای پرداخت مبلغ درخواستی، تحت فشار بگذارد.
یک نرم افزار جعلی یا fake است که وانمود می کند ویروس یا چیزی شبیه به آن را در سیستم شناسایی کرده و از کاربر می خواهد برای برطرف شدن مشکل مذکور، مبلغ درخواستی را پرداخت کند. برخی از انواع scareware، کل دسترسی سیستم را برای کاربر قفل می کنند، در حالی که برخی دیگر بدون آسیب رسانی، صفحه نمایش را با هشدارهای پاپ آپ پر می کنند.
همان طور که از نام آن پیداست، Leakware تهدید می کند که اطلاعات بسیار مهم و یا فایل های سازمانی را به صورت آنلاین پخش می کند و قربانی را مجبور به پرداخت مبلغ درخواستی نموده تا آن اطلاعات در فضای عمومی قرار ندهد.
بدافزاری است که توسط هکرهای حرفه ای ایجاد و مدیریت می شوند. هزینه این سرویس توسط قربانی پرداخت می شود و تمام وجوه حمله اعم از توزیع بدافزار و دریافت مبلغ و همین طور ارائه دسترسی دوباره به قربانی توسط افراد متخصصی که در استخدام هکرها هستند، صورت می گیرد.
Aamir: باج افزارها هر روز پیچیده تر و مخرب تر از روز قبل می شوند. به عنوان یک محقق امنیتی باید بگویم حملاتی که با هدف هوش مصنوعی، سیستم های کنترل صنعتی و همین طور خودروها رخ می دهند، از پیچیدگی بسیار بالایی برخوردارند. با این حال باید گفت حملات باج افزاری تاثیر فوری و قابل ملاحظه بر روی تمام صنایع و همین طور افراد دارد. در صورتی که یک کسب و کار مورد حمله باج افزاری قرار گیرد، احتمال ورشکستگی آن بسیار زیاد خواهد بود. بنابراین همه سازمان ها به نوعی در معرض تهدیدات باج افزاری قرار دارند. در نتیجه ممکن است بسیاری از مشاغل از بین بروند.
حقیقت این است که حملات باج افزاری در مورد انتخاب هدف خود، هیچ تبعیضی قائل نیستند! افراد، مشاغل و یا بهتر است بگویم هر کسی که به دنیای اینترنت متصل می شود، در خطر است. هرچند که برخی از انواع باج افزارها، با هدف خاصی طراحی شده اند، اما تمام افراد می بایست در مورد امنیت سیستم و شبکه ی خود اطمینان حاصل کنند.
ابتدا باید تیم امنیت سایبری را از این موضوع مطلع کرد. در صورتی که یک سیستم شخصی، مورد اتک قرار گیرد بهتر است از پلتفرمی که برای تامین امنیت تهیه کرده، استفاده کند. متخصص امنیت بسته به شدت و ماهیت حمله ای که رخ داده، راهنمایی های لازم برای مراحل بعدی را ارائه می دهد. به طور خلاصه ارجاع به یک متخصص آموزش دیده باید در اولویت بالایی قرار گیرد تا بتواند این مشکل را به سرعت حل کند.
سازمان های خصوصی ممکن است دستورات و قوانین منحصر به خود را داشته باشند که باید از آن ها متابعت کرد، اما باید در نظر داشت حمله سایبری ممکن است به اندازه حمله فیزیکی خطرآفرین باشد.
Aamir: یکی از رایج ترین اشتباهاتِ سازمان ها، عدم پوشش همه جانبه ی سیستم ها می باشد. دورکاری یکی از شایع ترین دلایل حملات باج افزاری به شمار می رود. بنابراین سازمان ها باید اطمینان حاصل کنند هیچ نقطه ضعفی برای ورود هکرها وجود نداشته باشد. به عنوان مثال عدم یکپارچگی می تواند به معنای داشتن محصولات متعدد و در نتیجه ضعف کنترل و مدیریت بر روی آن ها باشد که در نهایت به حملات سایبری منتهی می شود. در پیش گرفتن اقدامات امنیتی صحیح، باعث می شود سازمان ها در بهترین وضعیت امنیتی قرار گرفته و قادر به مقابله با تهدیدات باج افزاری باشند. ضمن اینکه یکپارچه سازی پلتفرم های امنیتی، یکی از کلیدی ترین نکات در ایجاد قابلیت نظارت و مدیریت بر روی شبکه های سازمانی می باشد.
در پیش گرفتن بهترین اقدامات امنیتی باعث می شود سازمان ها در امن ترین نقطه قرار گرفته و به سرعت با حملات باج افزاری مقابله کنند. یکپارچه سازی محصولات امنیتی در یک پلتفرم نیز بسیار مهم و حیاتی است.
اولین توصیه ی بنده، مجهز ساختن کلیه ی سیستم ها به جدیدترین راهکارهای امنیتی است. فناوری پیشرفته ی endpoint detection and response (EDR)، بهترین نمونه است؛ زیرا قادر به شناسایی و مقابله با تهدیداتِ در حال تکامل می باشد. این یک واقعیت است که مقوله ی دورکاری، زمینه سازِ تهدیدات سایبری بسیار جدی می باشد و همه سازمان ها باید این نکته را مد نظر داشته باشند. علاوه بر این حصول اطمینان از آموزش صحیح و مناسب کارمندان در مورد امنیت سازمانی، یکی از نکات طلایی برای جلوگیری از حملات سایبری است؛ زیرا کارمندان قادر خواهند بود فعالیت های مشکوک و تهدیدات را شناسایی نموده و آن ها را به درستی گزارش کنند. در بسیاری از موارد، “به روز رسانی سیستم ها و دریافت منظم پچ های آپدیت”، “محدودسازی دسترسی مدیر شبکه” و همچنین “استفاده از ابزارهای رایج امنیتی که به صورت صحیح نیز پیکربندی شده اند”، از مهم ترین گام های اساسی این فرایند به شمار می روند. بر اساس تحقیقات فراوانی که انجام داده ام، باید عرض کنم آموزش کارمندان در راستای شناسایی تهدیدات سایبری و افزایش آگاهی آن ها، موجب می شود وضعیت دفاعی به طور تصاعدی افزایش پیدا کند. به این دسته از وظایف که بسیار رایج هستند، cyber hygiene گفته می شود. موسسه آموزشی فورتی نت، یکی از معتبرترین آموزشگاه ها در این زمینه است که تفاوت های فاحشی را در این زمینه ایجاد می کند.
مجهز ساختن تمامی وجوه شبکه اعم از پایگاه داده ها و تجهیزات Bluetooth با همراهی جدیدترین اقدامات امنیتی را ضروری ترین راهکارهای جلوگیری از تهدیدات سایبری می دانم. شناسایی سریع و فوری حملات، بیشترین تاثیر را در خنثی سازی حملات دارد. ضمن اینکه استفاده از فناوری های مبتنی بر AI/ML برای شناسایی موارد مشکوک، بسیار توصیه می شود. Segmentation و همچنین خدماتی مانند digital risk protection می تواند به یافتن آسیب پذیری ها کمک فراوانی کند.
آموزش اقدامات امنیتی مناسب و گزارش دهی صحیح به پرسنل برای تامین امنیت دورکاری کاملا ضروری بوده و به تیم امنیت، امکان می دهد در صورت بروز تهدیدات، فورا مطلع شوند.
به محض بروز اولین نشانه های تهدیدات باج افزاری، به تیم امنیت خود اطلاع دهید. در غیر این صورت و باقی ماندن بدافزار در سیستم، می تواند به سایر قسمت های شبکه راه پیدا کرده و خسارت های بیشتری به بار آورد.
هنگام بروز یک تهدید، بهتر است اطلاعات کاملی در مورد مبدا و ماهیت آن جمع آوری کنید تا از حملات مشابه در آینده جلوگیری کنید. کسب اطلاعات در خصوص نحوه فعالیت باج افزار و دسترسی آن به شبکه، نقاطی که هکرها برای ورود به شبکه استفاده می کنند را آشکار می کند.
فایروال فورتی گیت FG-400E امکانات فایروال نسل جدید را در اختیار سازمان متوسط تا بزرگ قرار می دهد و در ساختمان ها یا دفاتر اداری سازمان ها قابل استفاده است. این سری از محصولات فورتی گیت با پردازنده امنیتی خود که عملکرد عالی، بازده امنیتی بالا و قابلیت نظارت دقیقی را فراهم کرده اند، از شما در برابر تهدیدات سایبری محافظت می کنند.
دارنده گواهینامه ها از NSS Labs، ICSA، Virus Bulletin و AV Comparatives
پردازنده شبکه جدید فایروال فورتی گیت FG-400E فورتی نت با نام SPU NP6 با سیستم عامل FortiOS به خوبی عمل می کند تا قابلیت های زیر را برای شما فراهم نماید:
پردازنده محتوای جدید فورتی نت با نام SPU CP9 خارج از جریان ترافیک مستقیم عمل می کند و سرعت بررسی امکانات امنیتی که نیازمند انجام محاسبات زیادی هستند را افزایش می دهد:
Securtiy Fabric در فایروال فورتی گیت FG-400E قابلیت دید عالی، جلوگیری از نفوذ با هوش مصنوعی و عملیات ها، هماهنگی و پاسخگویی خودکار را در تمام محصولات فورتی نت و اکوسیستم آن فراهم کرده است. علاوه بر این با اضافه شدن بار کاری و داده های بیشتر، امنیت را گسترش می دهد و خود را به صورت پویا با آن منطبق می کند. این امنیت از داده ها، کاربران و اپلیکیشن هایی که میان IoT، دستگاه ها و محیط های کلود شبکه در حرکت اند محافظت می کند. تمام این قابلیت ها تحت مدیریت Single Pane of Glass قرار دارند و در نتیجه قابلیت های امنیتی در کل محیط شما توزیع می شوند و در عین حال پیچیدگی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
تجهیزات فورتی گیت اساس Security Fabric هستند و با قابلیت یکپارچه سازی با محصولات امنیتی دیگر فورتی نت و راهکارهای شرکای Fabric، امنیت و قابلیت دید را افزایش می دهند.
FortiOS
به کمک سیستم عامل FortiOS می توانید تمام قابلیت های شبکه و امنیت را در کل پلتفرم فورتی گیت کنترل کنید. علاوه بر این با پلتفرم امنیت نسل جدید و یکپارچه می توانید در زمان و هزینه های عملیاتی خود صرفه جویی کنید.
فورتی گارد لبز (FortiGuard Labs) هوش مصنوعی نظارت بر تهدیدهای امنیتی را تأمین کرده و امنیت جامعی را در بسیاری از محصولات فورتی نت فراهم می کند. این تیم که از محققان تهدیدات امنیتی، مهندسین و متخصصین حرفه ای تشکیل می شود با بسیاری از سازمان های مانیتورینگ تهدید سراسر دنیا، عرضه کنندگان شبکه و امنیت و دستگاه های اجرای قانون در حال همکاری است:
با توجه به این که لایه access، از کلیه ی اتصالات شبکه (از طریق سوئیچ های اترنت کابلی و اکسس پوینت های وایرلس) برای کاربران و مهمانان و همین طور دستگاه های IoT پشتیبانی می کند، گسترده ترین سطوح حملات در بین شبکه های سازمانی، متوجه آن می گردد. از طرفی حدودا 21.5 میلیارد دستگاه به هم متصل، به صورت روزانه به شبکه ها متصل می شوند، بنابراین تضمین امنیت لایه access یک ضرورت مهم به شمار می رود. ناگفته نماند گستردگی و پرطرفدار شدن مدل work-from-anywhere نیز در افزایش اهمیت امنیت لایه access ، بی تاثیر نبوده است.
بخش لبه Local-Area-Network (LAN)، یک هدف آسیب پذیر برای مجرمان سایبری است؛ به خصوص زمانی که کسب و کارها در بخش های مختلف برای تداوم خود به اتصال به شبکه نیاز دارند. در چنین شرایطی میزان حملات رو به افزایش می رود.
برخی از چالش هایی که سازمان های IT به هنگام مدیریت لایه ی access با آن ها روبرو هستند، به شرح ذیل می باشند:
سازمان ها به منظور مدیریت بهتر شبکه های wireless و wired ، به دنبال رویکردهای mesh platform یکپارچه هستند. راهکاری که ترکیبی از مدیریت عملکردهای wired، wireless و امنیتی است. دلیل رواج پیدا کردن این رویکردها این است که گروه های IT می توانند عملکردهای اضافه و زمانبر را تسهیل کنند. اما این طور نیست که کلیه ی راهکارهای شبکه بتوانند عملکرد مورد نیاز را ارائه دهند.
گسترش شبکه های قدیمی ترِ LAN به واسطه ی رشد کسب و کارها و افزایش کاربران و دستگاه ها، موجب پیچیدگی های آن ها شده است. در نتیجه، مدیران IT می بایست بر کل ترافیک ورودی و خروجی نظارت داشته باشند. وضعیت شبکه های LAN به دلیل وجود شعب سازمانی و افزایش آمار دورکاری، بسیار پیچیده تر و پر هزینه تر می گردد.
نکات مختلفی وجود دارد که به هنگام به روز رسانی شبکه های wireless و wired باید در نظر گرفت.
آیا این مجموعه ای از شبکه های campus بزرگ است و یا چندین شعبه کوچک؟ آیا کاربران دورکار نیاز به کانکت شدن خواهند داشت؟ پاسخ این سوال غالبا ترکیبی از دو یا چند الزام عملیاتی خواهد بود. با توجه به این که هر توپولوژی، چالش ها و محدودیت های خود را دارد، بهتر است راهکارِ انتخابی برای عملکردهای مورد نظر، توسعه پذیر باشد.
شاید شبکه های wireless و wired، عنصر اصلی سازمان ها باشند، اما از طرفی نیازمند صرف هزینه های فراوانی هستند. بنابراین انتخاب راهکار مناسب به تیم IT و امنیت کمک می کند تا سازمان ها، اقدامات خود را به طور مناسب و مطلوب پیش ببرند.
امروزه شاهد فروشندگان بسیاری در بازار تجهیزات شبکه هستیم، بنابراین تیم IT می بایست تمام راهکارهای موجود را به منظور یافتن بهترین روش بررسی نماید.